Å
18 Augustus 2017 | Noorwegen, Svolvaer (Lofoten)
Vandaag rijden we helemaal naar het uiterste puntje van de Lofoten; naar het plaatsje Å; met de kortste plaatsnaam ter wereld.Terwijl we er naar toe rijden genieten we wederom met volle teugen van het landschap. We pauzeren op een picknickplaats. Die zijn er hier en daar langs de weg op een plek met een prachtig uitzicht. Er staan stevige picknick tafels van beton. Er is ook een toiletgebouw bij. Deze ziet er bijzonder stevig uit; het gebouw is gemaakt van cortenstaal.
Er is in Å een Nors Fiskeværsmuseum. Tijdens een rondleiding zien we hoe het er in een rorbuer aan toe ging toen de vissers er nog in leefden. Dat was wel een heel stuk minder luxe. Wanneer de mannen niet op zee waren leefden er met z'n 8ten in. Het voorste stuk werd gebruikt als materialenhok.
Er was een vissershuisje waarin een vrouwtje luid zingend zat te handwerken. Ze vertelde over de oude spullen in het huisje en ze vertelde ook dat er tijdens het handwerken gezongen werd.
Daarna kijken we nog heel even bij het plaatsje zelf, voordat we doorrijden richting Reine. Van deze plaats schijnen de meeste foto's in de reis folders naar Noorwegen te staan. Dit kan heel aardig kloppen denken we; we zien tal van rorbuer op een prachtige lokatie.
We wilden ook het strand van Utakleiv nog bezoeken. Dit ligt vlak bij het strandje waar we gisteren waren, maar dat hadden we toen niet in de gaten. Ook nu zien we prachtig wit zand, maar bovenop dit mooie witte zand liggen flinke keien...... mooi om van de ene naar de andere te springen.
De twee stranden waren slechts gescheiden door een tunnel van ongeveer 1 km lang.
We hervatten de terugweg. We merken op dat er hier ook verkeersborden zijn die we in Nederland niet kennen.
Er is in Å een Nors Fiskeværsmuseum. Tijdens een rondleiding zien we hoe het er in een rorbuer aan toe ging toen de vissers er nog in leefden. Dat was wel een heel stuk minder luxe. Wanneer de mannen niet op zee waren leefden er met z'n 8ten in. Het voorste stuk werd gebruikt als materialenhok.
Er was een vissershuisje waarin een vrouwtje luid zingend zat te handwerken. Ze vertelde over de oude spullen in het huisje en ze vertelde ook dat er tijdens het handwerken gezongen werd.
Daarna kijken we nog heel even bij het plaatsje zelf, voordat we doorrijden richting Reine. Van deze plaats schijnen de meeste foto's in de reis folders naar Noorwegen te staan. Dit kan heel aardig kloppen denken we; we zien tal van rorbuer op een prachtige lokatie.
We wilden ook het strand van Utakleiv nog bezoeken. Dit ligt vlak bij het strandje waar we gisteren waren, maar dat hadden we toen niet in de gaten. Ook nu zien we prachtig wit zand, maar bovenop dit mooie witte zand liggen flinke keien...... mooi om van de ene naar de andere te springen.
De twee stranden waren slechts gescheiden door een tunnel van ongeveer 1 km lang.
We hervatten de terugweg. We merken op dat er hier ook verkeersborden zijn die we in Nederland niet kennen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
